Rozmowa kwalifikacyjna rządzi się swoimi prawami, które często albo są lekceważone przez kandydatów do pracy, albo nie są do końca rozumiane i przestrzegane. Oto kilka kardynalnych błędów, które popełnia się najczęściej podczas rozmowy kwalifikacyjnej, a które mogą zaważyć na przyjęciu lub nie do pracy.
Przede wszystkim strój. Jak cię widzą, tak cię piszą – mówi jedno z najstarszych porzekadeł i ma sporo racji. Strój jest wyrazem szacunku lub jego braku, a także wiele mówi o samym kandydacie. Na rozmowę o pracę należy ubrać się skromnie i schludnie. Panom zaleca się garnitur w stonowanych kolorach, np. ciemny granat, szarość, grafit. Radzi się odstawienie modnych błękitów czy beżów. W biznesie nie nosi się także 
czerni, która zarezerwowana jest na wieczorowe gale lub pogrzeby. Należy zwrócić uwagę na fakt, iż np. w dyplomacji dominują szarości, a w biznesie grafit czy głęboki granat. Ważnym elementem będzie krawat. Nie powinien być w krzykliwych kolorach – żółci, czerwieni, zieleni, pomarańczu itp. Zaleca się stal, niebieski, ewentualnie czerń. Koszula powinna być jasna, dopasowana do figury i koloru garnituru. Tu również nie poleca się krzykliwych kolorów. Panie powinny być ubrane skromnie, w koszulę i spódnicę do kolana lub spodnie w kant. Taki strój nie jest wyzywający, a jednocześnie pokazuje powagę, z jaką podchodzi potencjalny pracownik do przyszłego pracodawcy. Paniom również nie poleca się krzykliwych kolorów. Szarości, biele, odcienie granatu będą odpowiednimi kolorami na rozmowę kwalifikacyjną. Do tego koniecznie grzeczne uczesanie i bardzo delikatny makijaż. 
W przypadku panów liczą się także czyste, porządne buty, a w przypadku pań, zadbane dłonie, zwłaszcza paznokcie.
Oceniane jest także zachowanie kandydata. Specjaliści od HR, tzw. headhunterzy, potrafią doskonale odczytać każdy grymas twarzy, spuszczenie wzroku, założenie rąk czy nogi na nogę. Dla nich są to nieocenione informacje na temat rozmówcy, ponieważ nikt nie jest w stanie całkowicie kontrolować bezwarunkowych odruchów ciała. I tak wskazuje się na przykład, że kiedy kandydat zaczyna się denerwować, to drapie się po szyi lub głowie, a kiedy mija się z prawdą, zasłania usta lub część twarzy. Ważne jest także odpowiednie trzymanie pozycji, gdy się siedzi. Lekko przechylona głowa w bok, sylwetka lekko nachylona ku rozmówcy i stopu ustawione w jego kierunku dadzą sygnał, że kandydat jest zainteresowany rozmową.
Ciało oraz strój stanowią wizytówkę potencjalnego pracownika, dlatego jest niezwykle ważne, aby zrobić dobre wrażenie na pracodawcy. Schludny i czysty strój pokaże nastawienie oraz to, czy kandydat myśli poważnie o pracy dla pracodawcy.